အျဖည့္ခံထားတဲ့ ရတုကို အျဖည့္ခံရတု လို ့ဆိုလိုပါတယ္။ စာဆိုပညာရွိ အခ်င္းခ်င္း ဥာဏ္ကစားဖို ့ရာ စပ္
ဆိုၾကတဲ့ ရတုမ်ိဳးလို ့လည္း ဆိုနိုင္ပါတယ္။ အျဖည့္ခံရတု ေရးတဲ့အခါ အစပိုဒ္အခ်င္းခ်င္း/အဆံုးခ် အခ်င္း
ခ်င္း ညီညြတ္ေၾကာင္းကို သတိျပဳရပါမယ္ ။ ကာရန္ယူနည္းကေတာ့ လကၤာဖြဲ့နည္းအတိုင္းေလးလံုးစပ္
(၄/၃/၂) (၄/၃/၁) (၄/၂) (၄/၁) ျဖစ္ျပီး အဆံုးခ်ကိုလည္း စာလံုး ခုနစ္လံုးနဲ ့ ခိုင္ညြန္ ့ခက္ျဖာခ်နည္းပါပဲ။
နမူနာအေနနဲ ့စာဆို နဝေဒးၾကီးေရး မယ္ ဘြဲ ့ အျဖည့္ခံရတုကို ေဖာျ္ပလိုက္ပါတယ္။
အစပိုဒ္အခ်င္းခ်င္း/အဆံုးခ်အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ပံုကို " " ျဖင့္လည္းေကာင္း။ အတြင္းကာရန္ယူထာပံုေတြ
ကို ကြင္းမ်ားျဖင့္လည္းေကာင္းရွင္းလင္းေအာင္ျပထားပါတယ္။ စာရွည္မည္စိုး၍အေသးစိတ္မရွင္းေတာ့ပါ။
ထို ့ျပင္ ဆက္ေရးထားေသာ စာပိုဒ္မ်ားကိုလည္း ၂ပါဒတစ္ေၾကာင္းစီခြဲ၍ ေရးျပထားပါတယ္။
" ညို ့ညို ့ျပာ(ျပာ)" ၊ ဆင္းျပင္(လ်ာ)မူ
ျပစ္(မွာ)မ[စက္] ၊ ဆယ္နွစ္[သက္]က
ေခ်ာ[ညက္]ညက္(သြယ္) ၊ နတ္နွင့္(ဆြယ္)၍
(ရြယ္)လည္းရြယ္[ပ်ိဳ] ၊ [ညဳို]လည္းညိဳ(ဝင္း)
ျဖဴ(ရႊင္း)ေရာ[ရု] ၊ ေနာင့္သက္[စု]ကို
နွိဳင္း[ရွဳ]ေခ်(မူ) ၊ ထြားျပာ(ျဖဴ)သည္
" မ(တူ)၏သို ့(တူ)၏သို ့ " ။ ။
" မို ့မို ့အာ(ကာ) " ၊ မိုးေဒ(ဝါ)လ်ွင္
ဘယ္(ညာ)ေတာင္[ေျမာက္] ၊ ေလျပည္[ေလွာက္]၍
ျဖိဳ[ေျဖာက္]ရိုး(ရဲ) ၊ လ်ပ္ပန္း(ၾကဲ)လ်ွက္
မ(စဲ)ညွင္း[ညွင္း] ၊ က်ဴးတည့္[လ်ွင္း]၍
မ[ဝင္း]လွည့္(လို) ၊ လြမ္းစိမ့္(စို)လို ့
ေလ(ညိဳ)ေပါင္း[ညီ] ၊ စုရံုး[ျပီ]မွ
မယ့္[ဆီ]တူ(ရူ) ၊ သည္မိုး(ျဖဴ)သည္
" က(လူ)၏သို ့(ျမဴ)၏သို ့" ။ ။
နဝေဒးၾကီးေရးခဲ့တဲ့ ဒီရတုနွစ္ပိုဒ္ကိုစာဆိုရွင္ "သူရဲ"က ပိုဒ္စံုျဖစ္သြားေအာင္လို ့တတိယအပိုဒ္ကို
ျဖည့္ေရးထားပါတယ္။ ဒါကေတာ့-----
"သို ့သို ့ဘာ(သာ) "၊ မယ့္ေန(ရာ)ကို
အာ(ကာ)မွိဳင္း[ေဝ] ၊ ေန ့တိုင္း[ေစ]က
သက္[ေဝ]ျမ(ခဲ) ၊ သူ(ရဲ)ေၾကာင့္[သာ]
လြမ္း[ဗ်ာ]ပါမ ူ၊ တိမ္(ျပာ)မ[ကြက္]
တိမ္[နက္]မဲ(မို ့) ၊ တိမ္ေျခ(ညိဳ ့)နွင့္
ထပ္(ပို ့)မ[စဲ] ၊ ရြာလြန္း[ၾကဲ]က
ပု[လဲ]ပ(မာ) ၊ ဆင္းက(လ်ာ)လ်ွင္
သ(စၥာ)မဲ[တူ] ၊ တလ်ွက္[ရူ]သည္
" က(ျဖဴ)၏သို ့(ျဖဴ)၏သို ့ " ။ ။
- ေနဘုန္းမိုရ္
